شهر می‌رود
باغ می‌رود
تمامِ کوچه و تیرِ چراغ می‌رود
ما ایستاده‌ایم...
زیر نور ماه
با شاخه‌هایی پُر از حرارتِ نگاه
ما ریشه بسته ایم
به سرتاسرِ زمان
کوه از کنار ما اگرچه بارِ سفر بِبَست
ما ایستاده‌ایم...
رود از میانه‌ی ریشه‌های ما
چون گَلّه‌ی رمیده در حالِ رفتن است
ما ایستاده‌ایم...
شاعر: علی دامادی
روایت است که چون تنگ شد بر او میدان
فتاده از حرکت ذوالجناح وز جولان
هوا ز بادِ مخالف چو قیرگون گردید
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید
نه ذوالجناح دگر تابِ استقامت داشت
نه سیدالشهداء بر جدال طاقت داشت
کشید پــا ز رکـاب آن خلاصه ی ایجاد
به رنگ پرتو خورشید، بر زمین افتاد
بلند مرتبه شاهی ز پشتِ زین افتاد
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد
شاعر: مُقبل کاشانی
نمانده در دلم دگر توان دوری
باصدای علیرضا قربانی
خون ِپیکره ی حق در طول تاریخ از قلب عاشوراست که سرچشمه می گیرد و اگر حقیقت را بخواهی، هنوز روز عاشورا به شب نرسیده است. کاروان تاریخ روان است و یاران عاشورایی #سیدالشهدا علیه السلام یکایک از صُلب پدران و رحم ِ مادرانشان پای به سیاره ی زمین می گذارند و در زیر خیمه هایی پشمینه و یا در خانه هایی کاه گلی بزرگ می شوند و خود را به صحرای #کربلا می رسانند. سید مرتضی / اِشلو
هفت سال رضوانه ی بابا .. بدون بابا ...
